ทำไมการกินโปรตีนปริมาณมาก  จึงเป็นอันตรายกับสุขภาพ
1) สารพิษจากเนื้อสัตว์ กระตุ้นการเจริญเติบโตของเซลล์มะเร็ง (Toxin form meat breed cancer cells) ในแต่ละเซลล์ในร่างกาย จะประกอบด้วย DNA ซึ่งเป็นสารคุมรหัสพันธุกรรมของสิ่งมีชีวิต มีหน้าที่ควบคุมการสังเคราะห์โปรตีน และกระบวนการต่างๆ ของสิ่งมีชีวิต สารพิษ ที่เกิดจากย่อยโปรตีนและไขมันจากสัตว์ใน ปริมาณมากจะทาให้เกิดความเสียหายแก่ DNA (สารคุมรหัสพันธุกรรม) ทาให้เซลล์ กลายเป็นเซลล์มะเร็ง แล้วเซลล์มะเร็งก็แบ่งตัวเพิ่มปริมาณ ในกระแสเลือดจะประกอบด้วย เซลล์เม็ดเลือดแดง เม็ดเลือดขาว และ ลิมโฟไซท์ เซลล์เม็ดเลือดขาวและลิมโฟไซต์ เป็นกลุ่มของเซลล์ภูมิคุ้มกันเฉพาะทาง มีหน้าที่ปกป้องร่างกายจากการติดเชื้อ แบคทีเรียและไวรัส เมื่อเซลล์ภูมิคุ้มกันเหล่านี้เสียหาย จะทาให้ระบบภูมิคุ้มอ่อนแอ เป็นผลให้เกิดการติดเชื้อ และทาให้เซลล์กลายเป็น มะเร็ง หรือ ระบบภูมิคุ้มกันไม่สามารถทาลายเซลล์มะเร็งได้
2) โปรตีนทาให้เกิดปฏิกิริยาภูมิแพ้ (Protein Cause Allergic Reactions)
โปรตีน ที่ไม่ได้ถูกย่อยเป็นสารอาหาร จะเข้าสู่กระแสเลือดผ่านทางผนังลาไส้ กลายเป็นสิ่งแปลกปลอม จะพบได้บ่อยในเด็กเล็ก ร่างกายจะทาปฏิกิริยากับโปรตีนที่แปลกปลอมเหล่านี้ เกิดเป็นปฏิกิริยา ภูมิแพ้ (allergic reac-tion) ที่พบได้บ่อยคือ นม และ ไข่ การรับประทานโปรตีนจากสัตว์ในปริมาณมาก จะทาให้เกิดปฏิกิริยาภูมิแพ้ เพิ่มอุบัติการณ์ของ โรคผื่นภูมิแพ้ผิวหนัง (atopic dermatitis), ลมพิษ, โรคเนื้อเยื่อ (collagen disease)
3) ปริมาณโปรตีนที่เพิ่มขึ้นเป็นการเพิ่มภาระการทางานของตับและไต (Excess Protien stresses Liver and Kidneys)
เมื่อกินโปรตีนมากร่างกายจะย่อยและขับของเสียจากโปรตีนออกทางปัสสาวะเป็นการเพิ่มภาระต่อตับและไต
4) กินโปรตีนมาก ทาให้ร่างกายขาด ธาติแคลเซี่ยมและกระดูกพรุน (Excessive intake of Protein causes calcium deficiency and ostroporosis)
เมื่อกินโปรตีนมาก ร่างกายจะย่อยได้เป็น กรดอะมิโน (amino acids) ทาให้เลือดเป็นกรด ร่างกายจะดึงเอาแคลเซี่ยมจากระดูกเข้ามาในกระแสเลือด เพื่อปรับให้เลือดเป็นด่าง ขณะเดียวกัน ในเนื้อสัตว์จะมี ฟอสฟอรัสสูง ร่างกายจะปรับให้แคลเซี่ยมต่อฟอสฟอรัสอยู่ในอัตราส่วน 1:1 และ 1:2 อาหารที่มี ฟอสฟอรัสสูง ร่างกายดึงแคลเซี่ยมจากฟันและกระดูกมาปรับให้ได้อัตราส่วน 1:1 - 1:2 เพื่อรักษาสมดุล เมื่อในร่างกายมี ฟอสฟอรัสและแคลเซี่ยมสูง จะจับกันเป็น calcium phosphate ร่างกายไม่สามารถดูดซึมได้ จึงขับออก ทาให้ร่างกายยิ่งขาดแคลเซี่ยม เป็นผลให้เกิดกระดูกพรุน ดังนั้น จะพบประชาชนของประเทศที่กิน โปรตีนจากสัตว์มากเป็นโรคกระดูกพรุน จากการสูญเสียแคลเซี่ยม
5) กินโปรตีนปริมาณมากจะทาให้ขาดพลังงาน (Excess Protein can result in a lack of energy)
ปริมาณพลังงานจานวนมาก ถูกใช้ไปในการย่อยอาหาร โปรตีนปริมาณมากไม่สามารถที่จะถูกย่อยได้อย่างสมบูรณ์ จึงไม่สามารถดูดซึมผ่านลาไส้ได้หมด ทาให้เกิดการเน่าเสียภายในลาไส้เกิดสารพิษ (Toxin) ร่างกายต้องใช้พลังงานอย่างมากในการที่จะขับสารพิษเหล่านี้ (detoxification) ทาให้เกิดอนุมูลอิสระจานวนมาก
(a large number of free radicals) อนุมูลอิสระเหล่านี้ จะทาให้เกิดกระบวนการ การแก่ชรา (the aging process) มะเร็ง, โรคหัวใจ และ เส้นเลือดแข็ง
6) การกินโปรตีนมาก อาจทาให้เกิดโรคสมาธิสั้นในเด็ก (ADHD = Attention deficit)
(Excess protein may contribute to ADHD in children)
จากการศึกษาในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา พบอุบัติการณ์ สมาธิสั้นในเด็กเพิ่มสูงขึ้น อาหารและโภชนาการมีผลกระทบอย่างมีนัยสาคัญ กับพฤติกรรมและการปรับตัวทางสังคมในเด็ก ทั้งที่บ้านและที่โรงเรียน มีปริมาณอาหารขยะ (Processed food) เพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก ยังมีการผสมสารปรุงแต่งหลายชนิด (several additives) เมื่อกินเข้าไปแล้ว จะทาให้ร่างกายมีสภาวะเป็นกรด มีการเพิ่มโปรตีนจากสัตว์และน้าตาลทรายขาวบริสุทธิ์
(Refined sugar) ในอาหารขณะเดียวกันก็ไม่มี ผัก
โปรตีนจากสัตว์และน้าตาล เพิ่มภาระขาดแคลเซียมและแมกนีเซียม ภาวะขาดแคลเซียม จะรบกวนการทางานของสมองและระบบประสาท นาไปสู่ภาวะเกิดความวิตก กังวล (nervousness) และ ความหงุดหงิด (irritability)

บทความโดย..
นพ.สมสินธู์ ฉายวิจิตร   ศัลยแพทย์และผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์ทางเลือก เข้าชม(556)ครั้ง